فعالشدنلنفوسیتهایبی وتولیدآنتیبادی فصل 11 ابوالعباس

بنام خدا

فعالشدنلنفوسیتهایبی وتولیدآنتیبادی 2012 فصل 11 ابوالعباس

خصوصیات کلی پاسخ ایمنی هومورال شناسایی آنتی ژن توسط BCR باعث فعال شدن سلول بی و تکثیر و تمایز لنفوسیت های بی می شود آنتی ژنها ممکن است وابسته به تیموس یا غیر وابسته باشند درجریان فعال شدن لنفوسیت های بی پدیده تعویض کالس آنتی بادی و بلوغ میل ا تصالی رخ می دهد پاسخ آنتی بادی به آنتی ژنهای پروتئینی نیازمند کمک لنفوسیتهای CD4+ است )آنتی ژن وابسته به تیموس( پاسخ به آنتی ژنهای چند ظرفیتی با شاخص های تکراری مانند پلی ساکاریدها و لیپیدها نیازی به کمک Th نیست (TI)

سلول بی فعال به سلولهای ترشح کننده آنتی بادی یا سلول خاطره ای تبدیل می شود. پاسخ های ایمنی هومورال در اعضای لنفاوی ثانویه شروع می شود بلوغ میل اتصالی و تعویض ایزوتایپ نیازمند کمک سلول تی است که از طریق لیگاند CD40 ارائه میشود و باعث فعال شدن ژنهای IgV بازآرایی شده در سلول بی فعال میشود ماهیت پاسخ ایمنی هومورال بر اساس جایگاه آن میتواندمتفاوت باشد بافتهای لنفوئید مخاطی عمدتا IgA تولید میکنند بعد از هر برخورد با آنتی ژن میل پیوندی آنتی بادی افزایش می یابد آنتی بادیهای وابسته به سلول تی با قدرت بیشتری به آنتی ژن متصل شده و اعمال متنوع تری انجام میدهند

یک سلول بی در یک هفته پس از برخورد با آنتی ژن میتواند به 5000 سلول بدل شود که بیش از 10 مولکول 12 آنتی بادی را تولید می کند نوع و مقدار آنتی بادی تولید شده به نوع آنتی ژن درگیر شدن سلولهای تی تاریخچه برخورد قبلی و محل آناتومیکی فعال شدن بستگی دارد آنتی ژنهای غیر وابسته به تیموس سیگنال دوم را از طریق گیرنده های شناسایی کننده الکو روی سلول بی انتقال میدهند

زیر مجموعه های مجزای سلول بی ترجیحا به انواع مختلف آنتی ژن پاسخ می دهند سلولهای بی فولیکوالر به آنتی ژنهای پروتئینی در گره لنفی و سلولهای بی مارژینال در طحال به آنتی ژنهای پلی واالن و سلولهای B1 به آنتی ژنهای غیر وابسته به تیموس در بافت مخاط و صفاق پاسخ می دهند. موتاسیون سوماتیک و تعویض ایزوتایپ در فولیکولها رخ می دهند هرچند برخی تعویض ایزوتایپ ها میتوانند در خارج فولیکول هم رخ دهند.

شناسایی آنتی ژن و فعال شدن سلولهای بی برخورد با آنتی ژن دراعضای لنفاوی ثانویه رخ می دهد سلولهای بی بکر در فولیکولها اقامت کرده و از طریق اندامهای ثانویه لنفاوی در سرتاسر بدن گردش می کنند سلولهای دندریتیک میتوانند آنتی ژنها را بصورت دست نخورده به سلول بی عرضه کنند و با ترشح کموکاین CXCL13 که به پذیرنده CXCR5 روی سلولهای بی بکر متصل میشود سلولهای بی )یا تی(را به گره لنفی جذب می کنند. بقای سلول بی فولیکولی بسته به سینگالهای BCR و BAFF است BAFF و سایر سیتوکینها از سلولهای میلوئیدی فولیکول یا BM تولید میشود

شناسایی آنتی ژن و فعال شدن سلولهای بی سلولهای دندریتیک میتوانند آنتی ژنها را بصورت دست نخورده به سلول بی عرضه کنند آنتی ژنهای محلول نیز ممکن است به فولیکول لنفی راه پیدا کنند گیرنده آنتی ژن لنفوسیت بی با اتصال به آنتی ژن باعث می شود: سیگنال های فعالیتی به سلول منتقل شوند باعث بلع ذره و پردازش آن و عرضه در سطح سلول می شود

آنتی ژنهای وارده از بافت وارد سینوس زیر کپسولی شده و بصورت مستقیم یا با واسطه ماکروفاژهای سینوس زیرکپسولی یا سلولهای دندریتیک مدوالری و یا گیرنده CR2 روی سلول بی مارژینال به فولیکولها منتقل شوند پاتوژنهای خونی توسط pdc به طحال منتقل میشوند آنتی ژن پلی ساکاریدی توسط ماکروفاژهای مارژینال طحال به سلول بی فولیکولی عرضه میشوند.

فعال سازی لنفوسیت های بی توسط آنتی ژنها و دیگر سیگنالها کمپلکس گیرنده سلول بی شامل IgM,IgD,Igα,Igβ است. اتصال آنتی ژن باعث القای سیگنال بداخل سلول و بداخل کشیده شدن آنتی ژن و تجزیه آن میشود محرک های القا کننده سیگنال دوم شامل پروتئین های کمپلمان( Cd3/CR2 ) PAMPو (TLR5,7,9) سلولهای تی کمکی می باشند. فعال شدن سلولهای میلوئیدی بطور غیر مستقیم از طریق DC و ترشح BAFF, APRIL باعث فعال شدن بی می شود

Downloaded from: StudentConsult (on 7 October 2006 08:00 AM) 2005 Elsevier

پاسخ عملکردی سلول بی به آنتی ژن شناسایی آنتی ژن : ورود به فاز G1 تغییر در اندازه RNA ریبوزوم تولید ضد آپوپتوز و بقای سلولی و تکثیر سلولی افزایش بیان MHCii و B7 و گیرنده سیتوکین تی تغییر بیان گیرنده کموکاینی و حرکت بسمت خارج فولیکول آنتی ژنهای پروتئینی معموال تک ظرفیتی بوده و قادر به اتصال متقاطع BCR نمی شوند و لذا به تنهایی قادر به فعال کردن سلول بی نیستند و عملکرد اصلی سیگنالدهی نیست بلکه عرضه به سلول تی است

پاسخهای آنتی بادی وابسته به سلول T ژنهای پروتئینی به آنتی پاسخ به آنتی ژنهای پروتئینی نیازمند شناسایی و پردازش توسط سلول بی است عرضه آنتی ژن به سلول تی و همکاری بین دو لنفوسیت ضروری است پاسخ های آنتی بادی به آنتی ژنهای پروتئینی نیازمند حضور هر دولنفوسیت بی و تی کمکی است

توالی وقایع در پاسخ به آنتی ژن شناسایی آنتی ژن پروتئینی توسط لنفوسیتهای بی و تی در اندامهای لنفاوی محیطی صورت می گیرد

فعال شدن تی و بیان CD40L و ترشح سیتوکین و گیرنده کموکینی عرضه به Thو عرضه B7 برداشت آنتی ژن توسط دندریتیک فعال شده Ag کاهش بیان CCR7 و افزایش بیان CXCR5 وحرکت بسمت فولیکولها در جهت گرادیان غلظت کموکاینی فعال شدن سلول بی توسط آنتی ژن محلول یا DC حرکت سلول بی بسمت ناحیه سلول تی تغییر الگوی کموکینی کاهش CXCR5 و افزایش CCR7 تماس بی و تی TFHو فعال شدن بی توسط سیتوکین و CD40L بدرون کشیدن آنتی ژن وعرضه بر سطح MHCii تشکیل مرکز زایا و تکثیر تعویض کالس جهش سوماتیک و القای سلول خاطره ای ورود به PALs در طحال و بروز سطح پایینی از تعویض کالس و جهش و پالسماسلهای با عمر کم

فعال سازی اولیه لنفوسیت ها لنفوسیت های اختصاصی یک در 10 5 10/ 6 هستند آنتی ژنهای پروتئینی تک ظرفیتی باعث تغییر در الگوی کموکینی سلول بی و حرکت بسمت ناحیه سلول تی در پاسخ به CCL19,21 میشود بروز CD69 باعث باقیماندن سلول بی در غده لنفی می شود سلولهای بی آنتی ژنها را بداخل کشیده و بر سطح خود عرضه می کنند در حقیقت هر آنتی ژن دو اپی توپ یکی برای سلول بی و یکی برای سلول تی خواهد داشت سلول بی ممکن است همراه با اپی توپ اصلی خود چندین پروتئین متصل به آنرا نیز بصورت پپتیدهای مختلف عرضه کند ولی پاسخ آنتی بادی اختصاصی اپی توپ فضایی اصلی خواهد بود

اثر هاپتن حامل هاپتن ها مولکولهای شیمیایی کوچکی هستند که قادر به اتصال به آنتی بادی بوده ولی ایمونوژن نیستند اتصال هاپتن به پروتئین های حامل باعث ایمونوژن شدن آنها می شود پاسخ های آنتی بادی ضد هاپتن سه خصوصیت دارند : -1 نیازمند مشارکت سلول بی ویژه هاپتن و سلول تی ویژه حامل است 2- حامل و هاپتن باید بطور فیزیکی بهم متصل باشند 3- تعامل ایندو سلول وابسته به MHC است این اثر اساس تولید واکسن های کونژوگه )ترکیبی ) است.

برهمکنش CD40-CD40L سلول تی فعال CD40L را بر سطح خود عرضه میکند که گیرنده آن (CD40) روی سلول بی فعال شده با آنتی ژن است. اتصال ایندو باعث تحریک رشد و تمایز زودرس سلول بی و تشکیل مراکز زایا میشود پروتئین های TRAF منجر به فعالسازی فاکتورهای نسخه برداری NFkB, AP-1 میشود که باعث تکثیر سلول بی و تولید آنتی بادی میشوند و برای تشکیل مرکز زایا و آنزیم AID )آنزیم الزم برای جهش سوماتیک و تعویض کالس ) ضروری است فعال سازی سلولهای دندریتیک توسط لنفوسیت تی نیز نیازمند واکنش CD40-CD40L است.

برهمکنش CD40-CD40L جهش در ژن CD40L باعث سندرم Hyper-IgM میشود که باعث اختالل در تولید آنتی بادی تبدیل ایزوتایپ بلوغ میل پیوندی و تولید سلول بی خاطره ای و نقص ایمنی سلولی میشود EBV مسیر CD40 را در سلول بی فعال کرده و باعث نامیرا شدن و ایجاد لنفوم میشود و در حقیقت ویروس از این طریق باعث بقا و تکثیر سلولهای عفونی شده می گردد که میزبان ویروس هستند در جریان وکنش اولیه سلول تی با بی در لبه فولیکولها مجموعه ای از سلولها بنام کانون خارج فولیکولی ایجاد میشود.

نقش سیتوکینها سیتوکینهای سلول تی قادر به تشدید تکثیر و تمایز سلول بی بوده و از طرفی میتوانند با تاثیر روی پدیده ایزوتایپ سویچینگ نوع آنتی بادی تولیدی را تحت تاثیر قرار دهند سلول بی اختصاصی آنتی ژن بدلیل نزدیکی به سلول تی بیشترین تاثیر را از سیتوکینها می گیرند IL-2,4,21 باعث تکثیر و تمایز سلول بی میشوند

فعال سازی خارج فولیکولی بعد از برخورد اولیه لنفوسیتهای بی و تی فعال شدن لنفوسیتهای بی میتواند در دو مکان مختلف اتفاق بیفتد که عبارتنداز خارج فولیکول و مراکز زایا کانونهای خارج فولیکولی زودرس تر هستند و درجاتی از تمایز به پالسما سل و تعویض ایزوتایپ را دارند و در طحال کانون PALs نام دارند سلولهای ترشح کننده در گردش بنام پالسمابالستها و و پالسماسلهای بافتی که در کانون خارج فولیکولی ساخته میشوند عمر کوتاهی داشته و قادر به مهاجرت به مغز استخوان نیستند ولی آنتی بادی تولید شده باعث ایجاد کمپلکس های ایمنی میشود که خود زمینه آزادسازی سیتوکینها از سلولهای دندریتیک فولیکولی و کشاندن سلولهای بی بداخل فولیکول شود

مطابق اعالم آکادمی نوبل جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی امسال برای این کشف شگفتانگیز که سلولهای بالغ و تخصصیشده میتوانند با بازبرنامهریزی به سلولهای بنیادی پرتوانی تبدیل شوند که قادر به تبدیل به انواع سلولهای گوناگون هستند به جان گوردون استاد انستیتو گوردون در کمبریج انگلیس و شینیا یاماناکا استاد دانشگاه کیوتو در ژاپن اهدا شد. کشف باارزش این دو محقق باعث تغییری انقالبی در شناخت انسان از چگونگی رشد و تکامل سلولها و اندامها شده است. جان گوردون در سال 1962/1341 کشف کرد تخصصیشدن سلولها برگشتپذیر است. او آزمونی ترتیب داد و در آن هسته سلول نابالغ موجود در یک تخم قورباغه را با هسته یک سلول بالغ رودهای از همین حیوان جانشین کرد. این سلول اصالحشده در نهایت به یک بچهقورباغه طبیعی مانند هر بچهقورباغه دیگری تبدیل شد. نتیجه این آزمون نشان میداد دی. نا. یا این سلول بالغ هنوز هم تمامی اطالعات مورد نیاز برای تبدیل تمامی سلولها به یک قورباغه جدید را حفظ کرده است. 40 سال پس از کشف جالب گوردون شینیا یاماناکا در سال 2006/1385 موفق به کشف شیوهای برای تبدیل سلولهای بالغ دستنخورده در موشها به سلولهای بنیادی نابالغ شد. او به سادگی با بازبرنامهریزی این سلولها توسط چندین ژن توانست سلولهای بالغ را به سلولهای بنیادی پرتوانی که قابلیت تبدیل به تمامی شکلها سلولی را دارند تبدیل کند. این دو کشف دور از انتظار باعث شدند نگاه ما برای همیشه به سلولهای بالغ و تخصصیشدن تغییر کند. به لطف تالشهای این دو محقق و گروههای دیگر امروزه میدانیم سلولهای بالغ هم توانایی بازگشت و تبدیل به سلولهای بنیادی پرتوان را دارند و این چرخه برگشتپذیر است.

واکنش مرکز زایا پاسخ مراکز زایا در 7-4 روز بعد برخورد با آنتی ژن رخ میدهد مشخصه پاسخ های آنتی بادی وابسته به سلول تی که در مراکز زایا رخ می دهند عبارتند از: بلوغ میل ترکیبی تعویض ایزوتایپ تولید بی خاطره سلولهای تی که برای کمک به این مراکز میروند را TFH گویند که دارای, IFNg,IL-4,و IL21 CXCR5 BCL-6 و کمک محرک قابل القا هستند و یک فنوتیپ متمایز دارند سلولهای بی در حال تکثیر در مراکز زایا سنتروبالست نامیده شده و در 6-12 ساعت دو برابر می شوند و ظرف 5 روز از یک سلول 5000 سلول تشکیل میشود که این سلولهای جدید سنتروسیت نامیده میشوند. IL21 برا ی تکامل مراکز زایا و کمک به تولید پالسماسل نیاز است

واکنش مرکز زایا-ادامه سلولهای TFH مستقل از Th1,Th2,Th17,Treg هستند این سلولها از منشا TCD4+ هستند ولی مکانیسم آن معلوم نیست احتماال برهمکنش کمک محرک قابل القای تی و لیگاند آن روی سلولهای بی در القای TFH نقش دارند تشکیل مرکز زایا نیازمند برهمکنش CD40,CD40L است که جهت گسترش سلول بی و تعویض ایزوتایپ و بلوغ میل پیوندی الزم است ساخت فولیکول لنفی و مرکز زایا نیازمند FDC است که دارای گیرنده CR1,2,3, FCR هستند فاقد MHCii بوده و از مغز استخوان نیستند و از سلولهای دندریتیک عرضه کننده آنتی ژن مجزا هستند

تعویض کالس آنتی بادی تعویض کالس آنتی بادی باعث انعطاف پذیری پاسخهای ایمنی می شود در کانونهای خارج فولیکولی و با کمک TH و یا مرکز زایا با کمک TFH رخ می دهد. تعویض ایزوتایپ توسط سیتیوکینهایی رخ می دهد که در پاسخ به میکروبها تولید می شوند باکتریهای کپسولدار تولید IgM میکنند که فعال کننده قوی کمپلمان است آنتی ژنهای پلی ساکاریدی پاسخ کمکی سلول تی را نداشته و آنتی بادی عمدتا از نوع IgM و مقدار کمی IgG است. ویروسها و باکتریها سلولهای Th1 مولد IFN-g را تحریک کرده که خود باعث القای تولید IgG می شود که بلوکان ورود ویروس بوده و فاگوسیتوز را تقویت می کند.

تعویض کالس آنتی بادی-ادامه انگلها سلولهای Th2 مولد IL-4 را فعال میکنند که باعث القای تولید IgE میشود سلولهای مخاطی و تی مستقر در مخاط باعث تولید TGF-b میشوند که فرآیند تعویض کالس به IgA را در نزدیکمخاط تسهیل میکند. همچنین TNFشامل BAFF, APRIL که توسط سلولهای میلوئیدی تولید می شوند باعث ایزوتایپ سویچینگ بسمت IGA بدون کمک تی میشوند و برخی افراد که درگیرنده TACIجهش دارند دچار بیماری کمبود اختصاصی IgA هستند سازوکار تعویض ایزوتایپ فرآیندی بنام نوترکیبی سویچ است که ناحیه VDJ تعویض قبل از یکی از اگزونهای ناحیه C متصل میشود نواحی تعویض باالدست هر ژن زنجیره سنگین هستند و غنی از GC هستند برای تعویض ایزوتایپ CD40 و سیتوکینها و آنزیم AID ضروری هستند به ناحیه

بلوغ میل پیوندی با پیشرفت پاسخ ایمنی هومورال وابسته به سلول تی میل اتصالی آنتی بادیهای تولید شده زیاد میشود بلوغ میل پیوندی ناشی از جهش سوماتیک ژنهای آنتی بادی و گزینش سلولهای بی تولید کننده آنتی بادیهای با میل پیوندی بیشتر است و نیازمند CD40 است در سلولهای بی در حال تکثیر ژنهای V با سرعت زیاد دچار جهش های نقطه ای میشوند میزان جهش در ژنهای V بطور متوسط یک جهش در هر 1000 جفت باز ژن V در هر بار تقسیم سلول است که هزار برابر جهش سایر ژنها است )یک جهش در هر تقسیم و میتواند باعث تغییر ژنوم سلول بی به میزان %5 ژنوم اصلی شود( جهش ها در نواحی V بوده در IgG بیشترند و وابسته به آنتی ژن اصلی هستند برخی از جهش ها منجر به تولید آنتی بادیهای با تمایل اتصالی باال میشوند ولی برخی نیز باعث کاهش تمایل اتصالی یا عدم اتصال به آنتی ژن میشوند

سلولهای بی مراکز زایگر که با میل ترکیبی باال به آنتی ژن متصل می شوند برای بقا انتخاب می شوند FDC موجود در مراکز زایگر از طریق گیرنده FC و C3b,C3dآنتی ژن را به سلولهای بی که دچار هیپرموتاسیون سوماتیک شده اند عرضه میکند سلولهای TFH توسط IL-21 پروتئین های آپوپتوتیک را القا میکند و در صورت شناسایی آنتی ژن توسط سلولهای بی پیامهای فرار از مرگ سلولی )ضد آپوپتوز( به آنها منتقل می شوددر غیر اینصورت سلول بی بعلت آپوپتوز می میرد سلولهای بی که بدلیل جهش با میل پیوندی بیشتری به آنتی ژن متصل می شوند بهتر زنده می مانند زیرا :

1 -حتی به مقادیر کم آنتی ژن متصل می شوند و BCL-2 را عرضه میکنند 2 -می توانند با اندوسیتوز آنتی ژن آنرا را به سلول تی عرضه کرده و لذا از پیامهای کمکی سلول تی ( CD40L )برخوردار خواهند شد. 3 -سلولهای TFH قادر به بیان Fas-L هستند که باعث مرگ سلول بی می شود ولی سلولهای با میل پیوندی باال قادر به القای مهارکننده های اندوژن Fasهستند هرچه آنتی بادی بیشتری تولید شود آنتی ژن بیشتری حذف شده و مقدار کمتری به گره لنفی می رسد و لذا سلول بی می بایست آنتی بادی با میل اتصالی بیشتری را تولید کند تا از مرگ نجات پیدا کند مراکز زایا صحرای محشر )مکانهای آپوپتوز عظیم ) هستند در نهایت سلولهای بی انتخاب شده یا بصورت سلول بی خاطره ای یا بصورت پالسماسلهای با میل ترکیبی باال از مرکز زایا خارج میشوند

نئوپالسمهای بدخیم لنفاوی اکثرا از سلولهای بی در مراکز زایا منشا می گرند چرا مراکز زایا نقش مهمی در پاتوژنز بیماریهای خود ایمنی دارند چرا

تمایز سلول بی به پالسماسل متعاقب فعال شدن سلول بی از طریق BCR,CD40,TLR سلولها به حداکثر تمایز رسیده و به پالسماسلهای متعهد شده برا ی تولید آنتی بادی تبدیل میشوند تبدیل به پالسما سل مستلزم تغییرات مورفولوژیک و تغییر در بیان ژنهای ایمونوگلوبولین است. بزرگی سلول سیتوپالسم زیاد شبکه اندوپالسمی برجسته ویژگی این سلولهاست پالسماسلهای با عمر کوتاه در پاسخ به TI و یا مراحل اولیه پاسخهای وابسته به سلول تی در کانونهای خارج فولیکولی ایجاد میشوند و دربافتهای لنفی ثانویه و بافتهای غیرلنفی محیطی هستند پالسماسل هایی با عمر طوالنی بواسطه BAFFبه مغز استخوان مهاجرت می کنند و 3-2 هفته بعد از ایمن سازی با یک آنتی ژن وابسته به تیموس و با کمک IL-21 ایجاد میشوند و میتوانند برای تمام عمر در مغز استخوان بمانند

تولید سلول بی خاطره ای و پاسخهای ثانویه برخی سلولهای بی که در مرکز زایا توسط آنتی ژن فعال میشوند عمر طوالنی مدت پیدا میکنند و سطح باالیی از BCL-2 را دارند ولی در حال استراحت آنتی بادی تولید نمی کنند برخی ممکن است در اندامهای لنفی محلی که تولید شدند بمانند ولی غالبا بین خون واندام لنفی در گردش هستند گیرنده با میل پیوندی باال و کالسهای آنتی بادی مختلف دارند واکسنها در صورتی حداکثر اثر را خواهند داشت که بتوانند سلولهای تی را فعال کنند چرا واکسنهای ترکیبی )کونژوگه( چه ویژگی دارند

پاسخ به آنتی ژنهای مستقل از تیموس آنتی ژنهای غیر پروتئینی مانند عناصر پلی ساکاریدی یا لیپیدی در غیاب کمک Th باعث تحریک تولید آنتی بادی میشوند که اینها را مستقل از تیموس (Ti) گویند. پاسخهای آنتی بادی علیه این آنتی ژنها عموما میل پیوندی ضعیفی داشته و عمدتا متعلق به کالس IgM و ندرتا برخی زیر رده های IgG و IgA هستند. ناحیه مارژینال و زیرگروه 1-B نقش خاصی در این مسیر دارند سلولهای بی مارژینال جمعیت مجزایی هستند که اساسا به پلی ساکاریدها پاسخ می دهند و پس از فعال شدن به پالسماسلهای با عمر کوتاه مولد IgM )سلول خاطره )IgM بدل می شوند سلولهای 1-B به آنتی ژنهای TI در صفاق و مکانهای مخاطی پاسخ می دهند پاسخهای TI ممکن است در طحال مغز استخوان حفره صفاق و مکانهای مخاطی شروع شوند آنتی ژنهای TI ممکن است برای مدت طوالنی روی سطح ماکروفاژهای ناحیه ای باقیمانده و توسط سلولهای بی اختصاصی شناسایی شوند

مکانیسم پاسخ به آنتی ژنهای مستقل از تیموس اکثر آنتی ژنهای مستقل ا زتیموس )پلی ساکارید گلیکولیپید و اسید نوکلئیک ) چند ظرفیتی هستند یعنی اپی توپهای آنتی ژنی یکسان و متعدد دارند که میتوانند باعث اتصال متقاطع BCR شوند پلی ساکاریدها کمپلمان را از طریق مسیر آترناتیو یا C3d فعال کرده که به CR2 متصل شده و فعال شدن سلول بی را تشدید میکند پیامهای اضافی ناشی از TLR و عوامل رشد تولیدی توسط ماکروفاژ و DC نیز در این فرآیند کمک می کنند بعضی از آنتی ژنهای غیر وابسته به تیموس میتوانند کالسهای غیر از IgM را نیز القا کنند که سیگنالهای TLR و سیتوکینهای غیر تی با منشا میلوئید یا TGFbمخاطی میتوانند این امر را تسهیل کنند کالس غالب آنتی بادی ضد پلی ساکاریدها کپسولی پنوموکوک از نوع IgG2 است واکسن های پلی ساکاریدی نمی توانند سلولهای تی را فعال کنند ولی واکسن پنوموک میتواند ایمنی محافظتی طوالنی مدت ایجاد کنند پاسخ های ثانویه سریع و قوی در تماس ثانوی با آنتی ژنهای کربوهیدراتی رخ می دهند که ناشی از پدیده حافظه IgM هستند که بعلت حضور سلولهای خاطره ای TI می باشند

اعمال پاسخهای مستقل از T بسیاری پلی ساکاریدهای دیواره سلولی باکتریایی متعلق به گروه TI هستند و ایمنی هومورال مکانیسم اصلی است آنتی باد یهای طبیعی توسط سلولهای 1-B در صفاق در پاسخ به باکتریهای گوارشی تولید میشوند و آنتی بادیهای ضد گروههای خونی از این دسته هستند واکسن های پلی ساکاریدی نمی توانند سلولهای تی را فعال کنند ولی واکسن پنوموک میتواند ایمنی محافظتی طوالنی مدت ایجاد کنند پاسخ های ثانویه سریع و طوالنی ولی بدون تعویض ایزوتایپ و بدون بلوغ میل پیوندی در تماس ثانوی با آنتی ژنهای کربوهیدراتی رخ می دهند که ناشی از پدیده حافظه IgM هستند که بعلت حضور سلولهای خاطره ای TI می باشند سلولهای خاطره ای IgM دارای CD27, IgM, IgD بوده و سلولهای بی ناحیه مارژینال نیز نامیده میشوند

فیدبک آنتی بادی فیدبک آنتی بادی به معنی کاهش تولید آنتی بادی توسط آنتی بادیهای IgG ترشحی است. آنتی بادی IgG پس از اتصال به آنتی ژن به گیرنده FCgRii روی سلول بی متصل شده و آنها را مهار میکنند از طریق توالیهای مهاری پذیرنده ایمنی موسوم به ITIM همچنین FCgRiiB بااتصال به سلولهای میلوئیدی شامل ماکروفاژها و سلولهای دندریتیک و شاید پالسماسلها موجب ارسال سیگنالهای مهاری به آنها می شود. فیدبک آنتی بادی از طریق گیرنده FC سازوکار فیزیولوژیک کنترل کننده پاسخ ایمنی هومورال است که توسط آنتی بادیهای ترشحی آغاز شده و مانع از تولید بیشتر آنتی بادی میشود در مراحل اولیه پاسخ ایمنی آنتی بادیهای IgM کمپلمان را فعال کرده ولی قادر به اتصال به گیرنده FCg نمی باشند ولی با پیشرفت پاسخ ها و تبدیل به کالس IgG اثرات فیدبکی از طریق اتصال IgG به گیرنده FC سطح سلول آغاز میشود پلی مورفیسم در ژن گیرنده FCgRII با استعداد به بیماری لوپوس همراه است. سلولهای بی پذیرنده مهاری دیگری بنام CD22 را بیان می کنند که فقدان آن باعث خودایمنی میشود در بیماریهای التهابی ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) نقش درمانی دارد که احتماال آنتی بادی تزریقی با اتصال به گیرنده FC روی سلول بی باعث مهار سلولهای بی میشود